کابل فیبر نوری

کابل فیبر نوری مونتاژی مشابه کابل برق می‌باشد، اما از یک تا چند فیبر نوری تشکیل شده است که برای حمل نور مورد استفاده قرار می‌گیرد. به طور تقریبی می‌توان ضخامت کابل فیبر نوری را در حدود یک اینچ تخمین زد که با وجود این ضخامت کم قابلیت برقراری و انتقال هزاران تماس را به طور همزمان و بدون ایجاد مشکل دارد. کابل فیبر نوری شامل سه بخش به نام هسته، رویه‌ پوشش دهنده یا روکش و لایه‌ نهایی یا بافر می‌شود. هسته‌ کابل فیبر نوری از جنس شیشه بوده و مختص عبور سینگال‌های نوری است. روکش، هسته را در بر می‌گیرد و نوری که از هسته به خارج ساطع می‌گردد را به درون هسته باز می‌گرداند.

جنس لایه‌ نهایی یا بافر پلاستیکی است و به گونه‌ای تهیه شده که در مقابل عوامل طبیعی همچون باران، باد و رطوبت مقاومت و استحکام لازم را از خود نشان می‌دهد. در حقیقت بافر رویه‌ی محافظ بر کابل فیبر نوری است. این نوع کابل‌ها برای بکارگیری در مسافت طولانی، ارتباطات از راه دور و شبکه‌های داده با بازدهی بالا مطلوب هستند.

کابل فیبرنوری در قیاس با کابل‌های مسی پهنای باند بیشتری داشته و داده‌ها را می‌تواند در مسافت‌های بیشتری انتقال دهد. کابل فیبرنوری موجب انتقال سیگنال‌های ارتباطی از طریق پالس‌های نوری می‌شود که توسط ال‌ ای‌ دی‌ها به وجود می‌آیند.

دو مدل اولیه کابل‌ فیبر نوری،✔️کابل فیبری single mode و ✔️کابل فیبری multi-mode می‌باشند. کابل‌ single mode از یک لیزر و رشته‌های بسیار نازک شیشه به منظور تولید نور استفاده می‌کند در صورتی که فیبر multi-mode برای این کار ال‌ای‌دی را به کار می‌گیرد. کابل فیبرنوری مالتی مد، قطر هسته بیشتری دارد. از این رو می‌تواند سیگنال‌های نوری بیشتری را انتقال دهد. 

فروشگاه ksnet عرضه کننده انواع کابل فیبر نوری می‌باشد.

مشخصات کابل فیبر نوری

فیبر نوری شامل یک هسته و یک لایه روکش می‌شود که به علت اختلاف در ضریب شکست میان این دو، به منظور انعکاس داخلی کامل به کار گرفته شده‌اند. به طور معمول در فیبرهای مصرفی، روکش با رویه‌ای از پلی آمید یا پلیمر آکریلات پوشش داده می‌شود.

این لایه برای محافظت از فیبر در مقابل آسیب بوده اما بر خصوصیات موج نوری آن تاثیری ندارد. فیبرهایی که به شکل نواری یا دسته‌ای تهیه می‌شوند یا فیبرهای روکش‌دار تکی، یک لایه حائل شده یا تیوب هسته‌ای شکل از جنس رزین سخت در اطراف خود دارند که موجب تشکیل هسته کابل می‌گردد. بسته به نوع کاربرد، چند رویه‌ غلاف محافظ جهت مشخص نمودن فرم کابل به آن اضافه می‌شود.

گاهی مواقع در مونتاژ فیبر در بین فیبرها، شیشه‌های جذب کننده نور (تیره) را قرار می‌دهند تا از نوری که میان فیبرها نشت می‌کند، جلوگیری نماید. با تعبیه کردن این قطعه در فیبر سبب کاهش تداخل نوری در فرآیند انتقال نور در فیبرهای چندتایی می‌شود.

فیبرهای پوشش دار مختص کاربردهای داخلی (Indoor)، به شکل کلی محصور شده‌اند، و با یک گروه از پلیمرهای رشته‌ای که انعطاف پذیر هستند همچون آرامید (Aramid)، درون پوششی از جنس پلاستیک سبک تهیه می‌شوند تا یک کابل ساده تولید گردد. دو نوع متریال اساسی برای فیبرهای نوری وجود دارد‌ که عبارتند از: ✔️شیشه ✔️پلاستیک.

فیبرهای از جنس پلاستیک مختص به کارگیری در مسیرهای بسیار کوتاه و در اندازه‌ی مصرف کننده می‌باشند.

ماده تشکیل دهنده‌ روکش بسیار ویژه و کاربردی است. این ماده استاندارد مطلوب برای میزان تحمل کابل را در مقابل مواد شیمیایی، مقاومت مکانیکی، اشعه ماوراء بنفش و … را تعیین می‌نماید. برخی از مواد معمول روکش عبارتند از (Low smoke zero halogen) LSZH، پلی اتیلن، پلی وینیل کلراید، پلی بوتیلن ترفتالات، پلی اورتان و پلی آمید.

کاربرد کابل فیبر نوری

از آنجا که نور قادر است مسافت‌های بسیار طولانی را بی آنکه قدرتش را از دست بدهد، طی نماید، در نتیجه از طریق کابل‌ فیبر نوری، بکارگیری تقویت کننده‌های سیگنال دیگر یک نیاز نخواهد بود. از جمله کاربردهای کابل فیبر نوری از قرار زیر است:

• یکی از رایج‌ترین استفاده‌های کابل فیبر نوری، کاربرد در مخابرات برای انتقال اطلاعات از طریق نور لیزر است.
• در سال‌های اخیر به کارگیری حسگرهای فیبر نوری به منظور اندازه ‌گیری کمیت‌های فیزیکی همچون میدان مغناطیسی، جریان الکتریکی، جابجایی ، فشار، آلودگی آب‌های دریا، حرارت، سطح مایعات و تشعشعات پرتوهای گاما و ایکس آغاز شده ‌است. فیبر نوری در نقش عنصر اصلی حسگر در این حسگرها استفاده شده است. به این شرح که در میدان کمیت مورد اندازه‌‌گیری خصوصیات فیبر تغییر یافته و با اندازه‌گیری شدت کمیت، فیبر نیز تأثیر پذیر می‌شود.
• کابل فیبر نوری کاربردهای فراوانی در صنایع دفاع داشته که از جمله‌ی آن می‌توان به کنترل و هدایت موشک‌ها، ایجاد ارتباط و کنترل با آنتن رادار، ارتباط زیر دریایی‌ها را اشاره نمود.
• کابل فیبر نوری در شناسایی نوع بیماری‌ها و آزمایش‌های مختلف در پزشکی کاربرد بسیاری دارد که از جمله آن می‌توان به تشخیص نارسایی‌های داخلی بدن، استفاده در دندانپزشکی، جراحی لیزری و اندازه‌گیری مایعات و خون اشاره کرد.

علاوه بر این در دستگاه‌هایی به نام آندوسکوپ یا درون بین، تارهای نوری مورد استفاده قرار می‌گیرند تا برای مشاهده‌‌ پزشکی به درون مری، مثانه، روده و نای فرستاده شوند.

بروز رسانی 8 مرداد 1400